Eren Vurdem, Kanal D’nin sevilen dizisi ‘Sadakatsiz’le ekrana döndü. Daha evvel kahraman, önder karakterler canlandıran oyuncu, Mert rolünden sonra sert yansılar aldığını söyledi. Vurdem’le projeyi, öyküsünü ve dövüş sanatlarına ilgisini konuştuk.
– ‘Sadakatsiz’ son periyodun en çok izlenen dizisi oldu. Projeyi birinci okuduğunuzda sizin hissiyatınız neydi? Bu ilgiyi bekliyor muydunuz?
Bekliyordum natürel ki… Argümanlı bir iş olduğu her halinden muhakkaktı ve üretimcimiz Fatih Aksoy’la birinci toplantımızda bunu hissetmiştim.
– Üretimin uyarlandığı ‘Doctor Foster’ı izlediniz mi?
İngiliz ve Kore versiyonlarını izledim, hatta tüm uyarlamalarını izledim diyebilirim. Zira benim karakterim hiçbirine benzememeliydi, en iyisini yapmak zorundaydım ve alışılmış ki bunun için kim ne yapmış diye göz attım…
– Mert’in Asya ile sahneleri geçtiğimiz kısımlara damga vurdu. Oynarken “Bu kadar da olmaz Mert!” dediniz mi?
Evet, dedim (gülüyor).
– Karakterin itici hale gelmesi sizi endişelendiriyor mu? Sokakta, toplumsal medyada nasıl yansılar aldınız?
Türkiye’de beşerler aktörü oynadığı role nazaran yargılamayı çok seviyor. Annem bile etkilenmiş.
Halbuki şimdiye kadar oynadığım karakterlere nazaran benim için farklı bir tecrübe oldu Mert. Daha evvel kahraman, başkan karakterler canlandırdım ve insanların role nazaran reaksiyonlar vermesine alışığım. İzleyicinin oynadığım karaktere inanması ve gerçek sanması hoşuma gitmesi gerekirken başta biraz canımı sıktı, makus oldum lakin küfür yiyorsan berbat adamı oynarken olmuş demektir (gülüyor).
– Haliç Üniversitesi Tiyatro Kısmı mezunusunuz. Oyunculuk çocukluk hayaliniz miydi?
Evet, çocukluk hayalimdi. Diğer şeyler de denedim ergenlik çağlarımda lakin başımda daima oyunculuk vardı ve her şeyi aktörlük için yaptım. Her insanın bir kodu vardır; mesela bir elma ağacında armut yetişmez, armut ağacından da elma. Benim meyvem de, kodum da sanattı, bunu birinci günden beri hissediyordum. Üretme tutkum olağanın üstündeydi, başkalarından de farklı hissediyordum.
– Sizin için “Canlandırdığı her karakterde karizmasını konuşturuyor, Türkiye’nin en sağlam oyuncularından biri” yorumları yapılmış. Ne diyeceksiniz?
Ben oyunculuğumu geliştirmeye çalıştırıyorum, her gün yeni bir şeyler öğreniyorum. Klasik bir karşılık olacak lakin inanın sonsuz bir seyahat aktörlük, sonu yok öğrenmenin. İşimi çok seviyorum, üretmek benim için yemek yemek, su içmek üzere bir şey. Yemek yemezse, su içmesse insan ölür. Sanatçı da üretmezse ölür. Bu hoş kanıları için beni seven, sayan hoş seyircime sonsuz teşekkürler, sağ olsunlar. Onların bu hoş kelamlarına, iltifatlarına layık olmaya çalışıyorum.
– Jön kavramı hakkında ne düşünüyorsunuz?
Jön kavramı yaptığımız mesleğe dar bir bakış açısı. Makyaja ehemmiyet veren bir fikir… Benim için her rol kıymetlidir. Kıssanın gerçekçi olması isteniyorsa yan karakterin de, ana karakterler kadar inandırıcı olması gerekiyor. Hatta bazen ana karakter jön ise, yan karakterlerin daha gerçekçi olması gerekebiliyor. Benim dünyamda öykü başroldür.
‘Dövüş sanatlarına tutkuluyum’
– Dövüş sanatlarına da ilginiz varmış. Kaç yıldır uğraşıyorsunuz?
Aksiyon benim en sevdiğim tıp, hele bir de yanında hoş bir kıssa ile beraberse o vakit enfes bir proje geliyor demektir. İlgim çocukluğumdan beri var, yıllardır uğraşıyorum. 17 yaşında boks maçında burnum kırıldı. Kaşımın ve burnumun tek bir çizigide olduğunu hatırlıyorum lakin bu olay beni dövüş sanatlarından uzaklaştıramadı. Tutkuluyum bu bahiste ve bence işimin bir kesimi. Yalnızca boks da değil wing chun, muay thai, jiu jitsu, ninjutsu, kenjutsu ve aikido üzere birçok dövüş sanatıyla ilgileniyorum.
– Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?
Dünyanın bu kadar makûs ve karmaşık olduğu şu günlerde bedelli seyircimizin gönlünde taht kurabildiysek, bir nebze olsun izledikleri şeyden keyif alıp, başlarını dağıtabildiysek, ne memnun bize. Berbatlığa bir ayna olup, kötülük eden insanların bunu görmesine vesile olduysak, “Ben de bu türlü yapmıştım, kendimi dışarıdan gördüm güya. Ne makûs bir şey, keşke yapmasaydım” dedirttiysek, ne keyifli…
Milliyet
