Müzisyen Buyruk Can İğrek, Milliyet Instagram hesabından canlı yayınlanan ‘Melis Baştuğ ile Haftanın Konuğu’ programına katıldı.
Emircan hayat nasıl gidiyor?
Fanusun içinde gibiyiz, nefes alıyoruz lakin hudutlar içerisindeyiz, ruhsal olarak bunu kaldırması herkes için çok sıkıntı. Sahne sanatkarları için bir kat daha zorlaşıyor. Zira beşerler 14 aydır işlerini yapamıyor ve ben de bu dalın içindeyim. Ben yeniden müzik çıkartabiliyorum, kitlelere dijitalde de olsa ulaşabiliyorum ancak sahne sanatkarları konutta oturuyor, süreç sıkıntı geçiyor.
Doğu batı kültürünün, toplumsal etkileşiminin arttırılması hedefiyle yola çıkan, doğunun birinci ve tek gençlik şenliği ‘Gezginfest Van’da sahne alan isimler arasındaydın. Şenlik sayesinde tanışmıştık.
İki Gezginfest vardı; Kilyos ve Van’da gerçekleşmişti. Benim katıldığım birinci ve en büyük iki şenlikti. Daha evvel bu kadar büyük bir kitleye müzik söylememiştim. Kilyos’ta olan şenlikte sahneye çıktığımda binlerce kişinin müziklerime eşlik ettiğini gördüğümde çok şaşırmıştım. Van’da ise sahneye çıktığımda güvenlik sorunundan ötürü içeri alım daha yeni başlamıştı. Ben sahnedeyken yalnızca dört bin kişi içeri girebilmişti lakin şenlik genel olarak çok hoştu ve çok eğlenmiştik. O şenlikte seninle de röportaj yapmıştık.
2018 yılında hayatımıza girdin fakat güya 20 yıldır seni dinliyor gibiyim. Birinci albümün ‘Ağır Roman’a geri döndüğünde mesleğinin başlangıcı için her şeyi tam yapmış mısın?
Çok eksikler var, şu an yaptığımız müziklerde da var ve her vakit olacak. ‘Ağır Roman’ albümünü yaparken de eksiklik hissiyatını yaşıyordum, hala her müziğimde yaşarım. Tam yapabildiğimi düşünmüyorum, şayet bir eksik göremiyorsam işte orada bir külfet var demektir. Eksik görüyorsun ki kendini geliştirecek alan buluyorsun.
Her biri başka farklı insanı değişik dünyalara taşıyor. Bilhassa seni ve dinleyiciyi öteki dünyalara taşıyan şarkın?
Benim için hepsinin öyküsü farklı ve hepsi beni bir yerlere götürüyor. Dinleyiciden aldığım geri dönüşlerden ‘Beyaz’ müziğinin bilhassa hayata dokunduğunu görebiliyorum. Birçok insan hayatta yer yer yaşadıkları o sıkışmışlık hissini o müzikle aşmış. Müzikte ‘Düşe kalka büyüyorum işte. Biraz yaram var lakin geçecek bu gidişle’ üzere bir motivasyon cümlesi kuruyorum kendime. Birçok insan da o cümleyle motive olmuş hayatında. O düştüğü vakitleri ‘Evet şu an o düşüşteyim, bir de bunun kalkışı var’ üzere algılayarak hayatlarına katmışlar.
2019 yılı önemli manada senin yılın oldu…
Birçok bahiste müzik yazıyorum. ‘Nalan’ askıda kalan bir aşk müziğiydi. Genel olarak o müzik çok sevilince, radyo ve televizyonlar benim bu biçim müzikler yazmamı beklediler. Daha sonra ‘Dargın’ ve ‘Saman Sarısı’nı yazdım. Bu müziklerde, askıda kalan aşkı anlatıyor lakin ‘Muhalif’, ‘Sapa’ ve ‘Silahım Yok’ üzere daha toplumsal, toplumsal, ideolojik tabanlı müzikler yazmaya da devam ettim ve devam edeceğim. Hayatta ne gördüysem; aşk, itiraz, ayrılık, nefret… Bütün bunların müziğini yazabilecek bir kelam muharriri olmak derdim.
Müzik mesleğinin en özel ve farklı müziği ‘Darbe’ diyebilirim.
‘Darbe’ ritmi biraz daha yürüyen bir müzikti. Herhalde yaptığım en hareketli müziklerden biri olabilir. ‘Franco’ ‘Nevale’ ve ‘Darbe’ var. İşveren ile ne vakittir iş yapmak istiyordum. Kendisi o vakitler mumble, afro trap müzikler yapıyordu. Ben de şarkıyı yaparken ‘Patron bu müziğe afro, trap kelam yazar’ dedim. Kendisine gönderdim, bu türlü hoş bir iş çıktı.
‘Bıraktım Şaşırmayı’ şarkını dinlerken şu hissiyat içerisindeyim; hayata karşı şaşırmayı bıraktım artık.
Benim de o denli bir başta yazdığım, şaşırmayı bıraktığım vakitte içimi döktüğüm bir müzikti. O şarkıyı her kim dinliyorsa;
Tabiatta hiçbir şey kaybolmuyor sen ve ben üzere
Ortada bir beni çekiyorlar kerpeten üzere
Hayatın içinden
Bir şeyler içerken de değil üstelik
Pek işe yaramıyor olağan olmak
O yüzden delir
Biri hesap sorarsa sorumluluk bendedir aslında akıl da akıl karı bir şey değildir.
Bir de yaşımın genç olmasından ötürü orada diyorum;
Deneyimle falan sabit değil söylediğim
Hayatta hiçbir şey sabit değil, söyleyeyim her şey bitecek
Bu müzik üzere.
‘Umuttan çocuklar’ projesine verdiğimiz müzikti.
Pandemi sürecinde insanların hayatında çok şey değişti. Sende?
Bir şeyden uzak kaldığında onun pahasını anlıyorsun. Pandemi şöyle bir mecburilik oldu; insan kendisine bile bile bir acı çektirmiyor, daima acıdan kaçıyor. Aileni göremeyeceksin zira ailene bulaştırmaktan korkuyorsun. Çıkıp bir yere çay içemiyorsun o yüzden bir şeylere hasret kalıyorsun. Herkes hayatı farklı algılamaya başladı bu süreçte. Hepimiz kişisel olarak her şeyi önümüze koyduk ve ezberlerimizi sorguladık. Konser yapamıyoruz, bazen stüdyoda müzik açıyoruz meczup mecnun hareketler yapıyorum, konserdeymiş üzere müzik söylüyorum. Olağanda bu türlü bir şey yapmam. Ne kadar özlediysek, rolünü yapmak bile insanın güzeline gidiyor.
Bize vereceğin en yeni haberlerin?
23 Nisan’da ‘Memur’ yayımlanacak, enteresan bir lirik görüntü çektik. Mayısın sonunda hayalimiz ‘Kor’ müziği yayımlamak.
Milliyet
