New Mexico Üniversitesi’nden bir grup 62 bayanın plasentasını test etti ve her birinde beş milimetreden kısa uzunlukta küçük plastik kesimler bulunduğunu tespit etti.
Numunelerde en yaygın bulunan plastikler yüzde 54’lük oranla plastik torba ve şişelerde kullanılanlar olurken, yüzde 10’u da inşaatta kullanılan materyaller ve naylondan oluştu.
Mikroplastikler kanserler, doğurganlık problemleri ve demansla kontaklı olduğu için, birtakım araştırmacılar ve halk sıhhati uzmanları, bebeklerin zayıf doğmasına ve sonrasında daha kolay hastalanmasına yol açabileceğinden korkuyor.
Kıdemli çalışma müellifi Matthew Campen, “Plasentalar üzerinde tesirler görüyorsak, bu gezegendeki tüm göğüslü ömrünü etkileyebilir. Bu uygun değil” dedi.
Çöpe atılan plastikler, yer altı sularına iniyor ve bazen de aerosol halinde atmosfere karışarak yiyeceklerimize, suyumuza ve bedenimize karışıyor.
Campen, “Bu sorun vakitle daha da berbatlaşacak zira etrafımızdaki tüm bu plastikler değişikliğe uğruyor, mikroplastiklere dönüşüyor ve konsantrasyonları artacak.” diye ekledi.
Pek çok kişi plasentanın dış dünyaya karşı bir mahzur olduğunu düşünse de, mikroplastiklere karşı inançlı olmadığı görünüyor.
Çalışma Toksikolojik Bilimler mecmuasında yayınlandı.
