Ebru Şallı, geçtiğimiz yıl hayatını yitiren oğlu Pars Tan’a lonfome teşhisinin koyulduğu birinci anı, hastanede geçen günleri, tedavi sürecini ve yaşadığı şiddetli periyodu anlattı.
“GERÇEK BİR MELEKTİ”
“Tanıyan Pars’tan çok etkilenirdi. ‘Bu nasıl bir çocuk’ derlerdi. Gerçek bir melekti. Bu hayatta bir melek doğurmuşum ve dokuz yıl bir melek ile yaşamışım. Kimseyi kıramaz, azıcık üzüldüğü an onu toparlamaya çalışır, fevkalade bir sevgi çıkıyordu içinden. Pars daima oburdu.”
“BİR ANNENİN VE BABANIN DÜNYASININ YIKILDIĞI AN”
Pars’ın boyun ağrısı yaşaması üzerine tetkikler için hastaneye gittiklerini belirten Şallı, tabiplerin bir hafta gayretlerine karşın tam olarak sorunun ne olduğunu bulamadıklarını, kan analizlerinin iyi çıkmasına karşın ağrısında bir değişiklik olmadığını anlattı.
“Ultrasonda da çıkmadı. MR çekildi, o vakit öğrendik. Birinci duyduğunuz an bir annenin ya da babanın dünyasının yıkıldığı an. Çok büyük bir acı. Oysaki ağrıları vakit zaman yaşıyormuş ve ‘geçer’ diye düşünüp söylemiyormuş. Birinci kere okulda ağladığı bir an oldu, ağrısı çok fazlaydı. Çok süratli ilerleyen bir çeşitti…”
“İLİK DAHİL HER ŞEYİMİ VERMEK İSTİYORDUM”
“2.5–3 yıllık süreçte tedavi ile çok hoş yanıtlar aldığımız devirler oldu. Karşılık vermesi büyük bir şeydi. Bıraktığımız an tekrar süratli halde atak yaptı, ağrılar başladı. Hekim tıpkı protokolü uygulayamayacağı için kemik iliği nakline geçmemize karar verdi…”
“Dünyada bu iliği bulamadık. Aile bireylerine bakıldı. Bende literatürde olmayan bir doku çıktı ve o doku Pars’ta da vardı. Tabip ‘iliğiniz tutmuyor ancak bu doku sizde var ve Pars’ta da olduğuna nazaran bir manası var’ dedi. İlik dahil her şeyimi vermek istiyordum. İlik verdim…”
“O HASTANE ODASI CENNET BAHÇESİYDİ”
“Çok başarılı bir nakil gerçekleştirdiler. İlik yüzde 100 tuttu. Bu keyifli haberi alıp, konutumuza geçtik. Herkes çok sevindi ve ‘artık bir şey olmaz’ dedik. Olmayan çok var zira. B negatif kan bulmak çok zordu…”
“Bir yandan ünlü biri olmak güç ve çocuğa bu türlü bir anı bırakmak istemiyordum. O yüzden kimseye anlatmadık, paylaşmadık. O hastane odasında o kadar hoş günlerimiz geçti ki. O hastane odası benim için cennet bahçesiydi.”
“PARS GÖRÜNMEZ OLDU”
Hastane sürecinde oğlu Pars ile ortalarında geçen duygusal bir diyalogu da anlatan Ebru Şallı, Pars’ın kendisine ‘Annecim ben senin daima bu türlü gülmeni, hoş olmanı istiyorum ve yaşlanmanı istemiyorum’ dediğini ve Pars’ın isteğinin ise görünmez olmak olduğunu söyledi.
“Pars görünmez oldu işte. Ben onun hakkında konuşurken her vakit bu türlü ağlamam, sık sık yanına giderim, hoş şeyler konuşurum, gülerim. Acımı daha farklı yaşıyorum. Kimseye bunun hesabını vermek zorunda değilim. Benim onunla aramda olan diyalogu, duyguyu kimse bilemez.”
Milliyet
